മണ്ണാങ്കട്ടയും കരിയിലയും !

====================

ഒരു വസന്ത കാലം മുഴുവന്‍
ഹരിത ചാമരം വീശി

കുളിര്‍ കാറ്റ് പകര്‍ന്നിട്ടും
ശിശിര ഹൃദയം
ഞരമ്പറുത്തെറിഞ്ഞ
പഴുത്തില ഞാന്‍ ....

പ്രണയത്തെ
തരികള്‍ തരികള്‍ ചേര്‍ത്ത്
കാലമെനിക്കായി
ഉരുട്ടിയെടുത്ത
''മണ്ണാങ്കട്ട'' നീ

നമുക്ക് പോകാം ദൂരെ ദൂരെ ...
കാശിയിലേക്കല്ല..!

കാശിയും കൈലാസവും താണ്ടി
ഭൂമിയുടെ അറ്റം വരെ പോകണം..

മഴ പെയ്യുമ്പോള്‍
നിനക്ക് ഞാന്‍ കുടയാകാം
കാറ്റടിക്കുമ്പോള്‍
എനിക്ക് നീ തുണയാകണം

കാറ്റും മഴയും
ഒരുമിച്ചു വരുമ്പോള്‍
നീയെന്റ്റെ മാറില്‍
അമര്‍ന്നിരിക്കണം ..
മഴതുള്ളികളേറ്റ്
നീയെന്നിലലിഞ്ഞിറങ്ങി
അവസാന മാത്രയു -
മിഴചേര്‍ന്ന് കഴിയുമ്പോള്‍

കാറ്റിന്റെ ഘോര ഹസ്തങ്ങളെന്നെ
മരണത്തിന്റെ അഴിമുഖത്തേക്ക്
പറപ്പിചോട്ടെ ....